Wij, leden van het Collecti.e.f 8 Maars, syndicalisten, vrouwenorganisaties en geëngageerde burgers, doen mee aan de internationale oproep tot een vrouwenstaking* op 8 maart 2025, de Internationale Dag voor de Rechten van Vrouwen.
(Teken de oproep: hier)
Vandaag verdienen vrouwen nog steeds een pak minder en nemen meer zorg- en huishoudelijke taken op dan mannen. Seksisme en geweld tegen vrouwen blijven een ernstig probleem in alle lagen van de bevolking en overal in de samenleving.
Wij verwachten een beleid dat die ongelijkheid wil wegwerken. Op het moment dat we deze oproep schrijven, zijn de onderhandelingen onder leiding van Bart De Wever (NV-A) en Georges-Louis Bouchez (MR) voor een nieuwe federale regering volop aan de gang. We zien dat we afstevenen op een kil en asociaal beleid dat drastisch zal ingrijpen op onze koopkracht, arbeidstijd, sociale zekerheid, democratische rechten en het recht over ons eigen lijf. De onderhandelaars willen maatregelen die de pensioenopbouw nog moeilijker maken of die de 38-urenweek ondermijnen waardoor we nog meer en flexibeler zullen moeten werken. Deze plannen zijn catastrofaal voor de financiële onafhankelijkheid van vrouwen, die nu al vaak een pak minder verdienen. Bovendien blijft het stil over de strijd tegen geweld op vrouwen en blokkeerden de vijf Arizona-Partijen in september de uitbreiding van de abortuswet. De afbraakplannen van de nieuwe regering zullen vrouwen nog kwetsbaarder maken en verder in de onzekerheid duwen.
Dit alles toont dat vrouwenrechten wel degelijk onder druk staan in België. Maar ook wereldwijd zien we een toenemende verrechtsing. Donald Trump werd voor de tweede keer verkozen tot president van de Verenigde Staten. Hij bouwt aan een uiterst conservatief kabinet door en voor de 1% rijksten die de rechten van gewone werkende mensen, van vrouwen, van migranten én van LGBTQIA+ bedreigt.
Wij roepen daarom alle vrouwen* op om op 8 maart een krachtig signaal te geven voor vrouwenrechten, tegen de maatregelen van De Wever en Bouchez en voor solidariteit met vrouwen over heel de wereld. Op 8 maart stoppen we massaal met het betaalde werk, het huishouden, studeren en inkopen doen. Samen komen we op straat want ‘als vrouwen stoppen, stopt de wereld’
Vijf redenen om mee te doen aan de Vrouwen*staking op 8 maart:
- Stop de aanval op de koopkracht en de financiële onafhankelijkheid van vrouwen. Zorg voor een beter minimumloon, een volwaardig pensioen, een bescherming van de index, plaats voor loononderhandelingen en betere contracten en verloning in vrouwelijke beroepen en sectoren.
De loonkloof in België bedraagt 21% en de pensioenkloof loopt zelfs op tot 31%. Aan de basis liggen de lage lonen in de ‘vrouwelijke’ sectoren, het vele deeltijds werk (meestal onvrijwillig) van vrouwen en onvolledige loopbanen. De plannen van De Wever en Bouchez zullen die kloof verder uitdiepen. We geven enkele voorbeelden; Vrouwen werken vaker in sectoren met veel flexibiliteit en lage lonen, denk maar aan de zorg, de verkoop, de schoonmaak en de dienstencheques. In plaats van in te zetten op een minimumloon van €17 per uur en zo de laagste lonen te versterken, stellen de onderhandelaars voor om het nacht- en weekendwerk minder te vergoeden. Dat treft vrouwen rechtstreeks in de portemonnee. Bovendien leggen ze een bom onder de 38-uren week, door de regels op nachtarbeid te versoepelenen overuren anders te berekenen. In plaats van werk te maken van collectieve arbeidsduurvermindering zetten ze de deur open voor de 48-urenweek en hyper flexibele uurroosters. Vandaag werkt al bijna de helft van de vrouwen deeltijds, omdat er geen voltijdse jobs verkrijgbaar zijn in hun sector én om werk en privé te kunnen combineren. Dit wordt helemaal onmogelijk als de flexibiliteit wordt opgedreven, met alle gevolgen van dien voor de uitbouw van de loopbanen van vrouwen.
Dan komen we onvermijdelijk bij de pensioenen die niet buiten schot blijven. De Vivaldiregering voerde het concept van de twintig effectief gewerkte jaren in. De toekomstige regering van De Wever-Bouchez gaat nog verder. Zij eisen 35-jaar effectief gewerkte jaren en schrappen verder in de gelijkgestelde periodes. Op die manier maken ze het onmogelijk voor vrouwen, die vaker een onvolledige loopbaan uitbouwen, om een minimumpensioen te verwerven.
- Stop de besparingen in de publieke diensten. Zorg voor meer investeringen in de kinderopvang-sector en openbare diensten, die kreunen onder jarenlange besparingen.
De zorgwekkende situatie in de kinderopvang moet dringend in het hele land aangepakt worden. We juichen de extra investeringen en de beloofde extra plaatsen door de Vlaamse regering toe en hopen dat hier snel werk van wordt gemaakt. Tegelijkertijd is dit onvoldoende en mag het hier niet bij blijven. In heel het land zijn er plaatsen te kort en de beschikbare plaatsen zijn vaak onbetaalbaar, het aantal kinderen per kinderbegeleider is te hoog. Bovendien voerde de Vlaamse regering strenge voorrangsregels in die ouders die minder dan 4/5e werken of studeren uitsluiten én maakten ze de kinderopvang duurder. Opnieuw zijn het vrouwen die gedwongen thuis moeten blijven om voor de kinderen te zorgen.
De tekorten zijn niet alleen een probleem in de kinderopvang: ook de achteruitgang op het gebied van onderwijs, transport, gezondheidszorg, ouderenzorg, jeugdhulp, voedingssectoren enzovoort, duwen vrouwen in een moeilijke en ongelijke situatie. Vrouwen worden dubbel gestraft: enerzijds omdat we zelf massaal werken in de publieke sector, waar de werkdruk toeneemt en de salarissen laag zijn; aan de andere kant omdat we deze diensten net ook hard nodig hebben om een waardig leven te kunnen leiden. Om ongelijkheid te bestrijden hebben we sociale oplossingen nodig.
- Stop het geweld. Wij eisen meer budget voor de opvang van slachtoffers, vorming voor justitie en politie, om te investeren in preventie van seksistisch en seksueel geweld tegen vrouwen* en kinderen, evenals serieus onderzoek naar de omvang van het probleem.
Het verbeteren van het inkomen van vrouwen en het investeren in openbare diensten is één manier om vrouwelijke slachtoffers van geweld te beschermen. Vrouwen in moeilijke sociale situaties (onzekere contracten, twijfelachtige huisvesting, enz.) lopen een groter risico om situaties van geweld te ervaren: ze hebben weinig toegang tot zorg en tot hun rechten, noch de mogelijkheid om hun woonplaats of gewelddadige partner zomaar voorgoed te verlaten.
Het aantal feminicides neemt niet af. Het seksisme, grensoverschrijdend gedrag, seksueel geweld nemen niet af. Politie, justitie en samenleving nemen de verhalen van vrouwen niet systematisch serieus, we blijven de omvang van het probleem onderschatten, en we hebben onvoldoende correcte cijfers en statistieken.
Van een regering verwachten we dat ze een ambitieus plan uitwerkt op basis van de internationale verdragen, met bijhorende budgetten om het geweld tegen vrouwen te bestrijden. Zo’n plan maakt prioriteit van investeringen in de opvang en bescherming van slachtoffers, in justitie, politie, in preventie en sociale diensten en huisvesting en in zoveel meer. Tot nog toe is dit geen onderwerp in de nota’s van de regeringsonderhandelaars.
- Mijn lichaam, mijn keuze. Verbeter de abortuswet.
De Belgische wet op abortus is ontoereikend. Jaarlijks zijn honderden vrouwen gedwongen om naar het buitenland te gaan voor een zwangerschapsafbreking na 12 weken. Al tientallen jaren ijveren hulpverleners, abortuscentra en feministische organisaties voor de uitbreiding van het recht op abortus, van het recht van vrouwen om te beslissen over hun eigen lichaam. Zij eisen dat de termijn wordt verlengd tot minstens 18 weken zwangerschap en de wachttijd wordt afgeschaft.
Ondanks een wetenschappelijk rapport dat de eis tot uitbreiding ondersteunt, werd het wetsvoorstel dat de uitbreiding zou regelen in de koelkast gestopt door de Vivaldi-regering. Na de laatste verkiezingen dienden verschillende partijen opnieuw wetsvoorstellen in met dat doel. Het eerste wapenfeit van de vijf Arizona-partijen, inclusief Vooruit, was het blokkeren van de uitbreiding.
De ongelijkheid in de toegang tot gezondheidszorg treft ook vooral vrouwen, mensen van kleur, mensen zonder papieren en LGBTQIA+-mensen. We strijden voor menstruatiewelzijn. De btw op menstruatieproducten moet verdwijnen zodat deze essentiële producten voor iedereen toegankelijk zijn. We moeten ook strijden tegen genitale verminking en gynaecologisch en verloskundig geweld, die vandaag de dag nog steeds wijdverbreid zijn.
Op 8 maart eisen wij dat vrouwen over hun eigen lichaam kunnen beslissen en roepen wij op tot verbeteringen van de huidige wetgeving.
- Solidariteit met vrouwen wereldwijd
In alle oorlogen en gewapende conflicten zijn vrouwen, kinderen en andere minderheden het eerste slachtoffer van geweld. De rechten van vrouwen zijn vaak bedreigd. Seksueel geweld en mensenhandel worden nog steeds ingezet als oorlogswapen in verschillende situaties. Wij zijn solidair met de bevolking van Palestina, Libanon en vele andere regio’s.
Wij zijn ook solidair met de verschillende feministische strijdbewegingen die zich over heel de wereld verzetten tegen de opkomst van rechtse en conservatieve regeringen die de rechten van vrouwen, LGBTQIA+, mensen met een migratieachtergrond, e.a. aanvallen. Samen bouwen we aan een feministisch verzet, want geen vrouw is vrij tot alle vrouwen vrij zijn.
Wat doen we op 8* Maart?
(*Wil jij een actie organiseren op 7 Maart? Contacteer dan je vakbond voor meer informatie)
We roepen alle vrouwen* op om zich aan te sluiten bij de staking van 8 maart en wij roepen al onze bondgenoten op om de acties voor gelijkheid te steunen.
We stoppen met huishoudelijke taken, werk, studeren en consumptie. Samen gaan we de straat op en organiseren we acties op het werk en op studieplekken in heel België. Wij roepen alle vrouwen op om op hun manier deel te nemen. Wij zijn solidair met zij die niet kunnen wegwandelen van hun werk, met zij voor wie staken geen optie is, met zij die niet in staat zijn om actie te ondernemen, en in het bijzonder met vrouwen over de hele wereld die in enorm moeilijke omstandigheden leven.
Niet alleen in België zullen vrouwen op 8 maart staken. Miljoenen vrouwen in heel wat landen zullen hetzelfde doen. Over de hele wereld gaan vrouwen massaal de straat op. Want als vrouwen stoppen, stopt de wereld!
Wil jij ook in actie komen en de stakingsbeweging laten groeien?
- Neem contact op met je lokale Collecti.e.f 8 maars groep. In elke provincie zijn wij aanwezig in de grote steden.
- Als jij actie wil ondernemen op de werkvloer: neem dan contact op met je vakbond en kijk hoe je kan staken of op welke manier je kan actievoeren.
- Plan een out-of-office, neem een uur extra pauze of ga een uur eerder naar huis.
- Onderneem actie binnen je studentenorganisatie en op je school.
- Hang een schort aan het raam.
- Stel het winkelen uit tot later.
- Doe geen klusjes in huis.
- Neem deel aan verschillende activiteiten in de steden.
- Nodig de mannen om je heen uit om solidair te zijn met onze strijd voor gelijkheid!
*Vrouwen, genderminderheden en personen die zich hierin herkennen
Teken onze oproep hier: https://forms.gle/D1mbKo3mx4gZm4dp9
Download de oproep in PDF: