STAKING 8 MAART 2024 – Collecti.e.f 8 maars

ARTIKEL

Meer aandacht en meer respect voor zorgarbeid. Dit is waar meer dan 30.000 vrouwen* in België vandaag om vragen.

“De woede van veel vrouwen groeit en daarom zijn ze vandaag in staking en namen ze deel aan betogingen en stakingsacties.” Dat zegt Collecti.e.f 8 Maars, een beweging van feministen en vakbonden, vrouwenorganisaties en vele andere middenveldorganisaties. In 13 steden en met de samenwerking van zeker 70 organisaties gingen vandaag vrouwen de straat op. Of het nu gaat om eigen initiatieven of samenwerkingen tussen meerdere organisaties, om stakingsacties van vakbonden, demonstraties, shows, festivals of zelfs culturele activiteiten.

“Alle arbeid die vrouwen steken in het zorgen voor iemand, wordt zwaar ondergewaardeerd en onderbetaald. Of dit werk nu in een betaalde baan of thuis gebeurt.” Dit komt ook tot uiting in de talrijke getuigenissen die tijdens de acties worden gelezen en vandaag op sociale netwerken worden gedeeld met de hashtag #Staking8Maart. “Politiekers spreken uit dat ze huisvrouwen onproductief vinden. Of ze nemen deeltijds werkende ouders hun plek af in de kinderopvang, dit door het gebrek aan investeringen die ze zelf hebben geïnitieerd. Hieruit blijkt hun totaal verkeerde kijk op zorgwerk.”

“Deeltijds werk is nog steeds de grootste oorzaak van de loonkloof in België (21% in 2024). Deeltijd werk is voor het merendeel geen keuze maar opgelegd. Ten eerste omdat in veel zogenaamde “vrouwelijke” sectoren, zoals rusthuizen of de handel, alleen deeltijdse contracten beschikbaar zijn. Bovendien wordt deze “keuze” meestal gedwongen genomen. Het is bijna onmogelijk om voltijds te werken, als we een zwaar beroep uitoefenen die schadelijk is voor onze gezondheid. Of wanneer we van vrouwen verwachten dat ze het flagrante gebrek aan toegang tot kwalitatieve openbare diensten zelf oplossen. Zoals het tekort in de opvang van kinderen, mensen met een handicap of ouderen. Of zelfs de beperkte toegang tot het openbaar vervoer. Er moet nog veel veranderen om het voor alle vrouwen mogelijk te maken om fulltime te kunnen werken en echte economische en financiële autonomie hebben”, zegt Martine Vandevenne, verantwoordelijke gendermainstreaming bij het federaal ABVV.

Veel actievoerders wijzen op de lage lonen en zware arbeidsomstandigheden in de typisch vrouwelijke sectoren. “Rusthuizen, ziekenhuizen, crèches en onderwijs kreunen onder het personeelstekort. Hier werken veel vrouwen aan veel te lage lonen en met onzekere contracten. Een deftige loonsverhoging zit er echter niet in, want de regering blijft de lonen blokkeren en ook een echte verhoging van het minimumloon blijft uit,” stelt Begerem/ FR – Malika.

Ook het geweld op vrouwen staan bovenaan de agenda in de stakingsoproep die Collecti.e.f 8 Maars in januari verspreide. “Preventief wordt er te weinig gedaan om geweld tegen vrouwen te bestrijden. Dit geldt ook voor de diensten waar vrouwen terecht kunnen als ze in een gewelddadige relatie zitten. Die diensten zijn niet voldoende toegankelijk. België tekende de verklaring van Istanbul waarin staat wat een overheid moet realiseren ter preventie van geweld. Maar afgezien van enkele symbolische stemmingen in deze politieke legislatuur verandert er in de praktijk maar weinig.”

“Wij geloven dat we ons vandaag op een heel belangrijk moment bevinden: 2024 is een verkiezingsjaar op meerdere beleidsniveaus. Het beleid van de federale Vivaldi Regering en regionale regeringen heeft de ongelijkheid verergerd.” Over de hele wereld gaan rechtse en extreemrechtse krachten erop vooruit, wat volgens het Collecti.e.f 8 Maars de rechten van vrouwen, vrouwen van kleur en LGBTQIA+ groepen sterk in gevaar brengt. “Met dit in ons achterhoofd moeten we ongelofelijk waakzaam zijn en meer dan ooit een samenleving verdedigen waar gelijkheid is, die solidair is met mensen die het minder goed hebben en waar iedereen welkom is,” zegt Begerem met veel vuur.

Tot slot benadrukt het Collecti.e.f 8 maars de solidariteit met vrouwen elders in de wereld. “Te veel vrouwen worden getroffen door oorlogsgeweld of klimaatrampen en gaan gebukt onder extreme ongelijkheid.

Zeker 1 op 4 landen in de wereld beantwoordt de oproep tot staking op 8 Maart met solidariteit voor elkaar en met als leuze: “Als vrouwen stoppen, stopt de wereld”.

*Vrouwen, genderminderheden en iedere persoon die zichzelf als zodanig ziet of zich hierin herkent

GALLERIJ